WYGLĄD

HISTORIA

Parafia Bestwińska prawdopodobnie powstała około 1100 r., jednak nie istnieje żaden dokument potwierdzający tę informację. Pierwsza historycznie poparta wiadomość o parafii pochodzi z 1326r. i zawarta jest w dokumencie „Liber rationis decinae sexennalis” i znajduje się w Bibliotece Watykańskiej. Proboszczem był wówczas ksiądz o imieniu Theodoricus. Początkowo kościół był drewniany i w takiej formie przetrwał do wieku XVI.
Około roku 1575 powstał kościół murowany. W 1632 r. kościół otrzymał tytuł Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i nosi go po dzisiejszy dzień.

PROBOSZCZOWIE I ADMINISTRATORZY PARAFII BESTWIŃSKIEJ:

Ks. Theodoricus ok.1325
Ks. Simon Minsko ok.1598
Ks. Adam Radwan 1609-1624
Ks. Adam Psoltis 1624-1629
Ks. Stanisław Ratkowski 1629-1630
Ks. Hieronim Gułkowski 1630-1640
Ks. Jan Wanacki 1640 …
Ks. Jan Celesta 1656-1674
Ks. Wawrzyniec Niewolkowic 1674-1682
Ks. Jan Walenty Mazurkiewicz 1682-1683
Ks. Jan Tomiński 1681…
Ks. Tomasz Oliński 1681…
Ks. Jan Antoni Gorninski 1681-1711
Ks.Bogusław Darnowski 1711…
Ks. Jan Foksowicz …1720
Ks. Jakub Sarnecki 1720-1722
Ks. Jan Ganobisiński …1722
Ks. Błażej Marynczak 1722-1753

Ks. Józef Skiba 1753-1758
Ks. Antoni Chrapczyński 1758-1769
Ks. Józef Kalksztejn 1770-1770
Ks. Jan Radoński 1770-1773
Ks. Michał Noskowski 1773-1792
Ks. Tomasz Tabański 1793-1812
Ks. Stanisław Krysiński 1813-1828
Ks. Jerzy Droździk 1828-1829
Ks. Wacław Sommer 1829-1839
Ks. Mikołaj Bahr 1840-1857
Ks. Jakub Kubala 1857-1881
Ks. Piotr Gręborz 1881
Ks. Jan Kanty Wajda 1882-1900
Ks. Leopold Fleischer 1900-1916
Ks. Józef Rączka 1916-1949
Ks. Bronisław Sojka 1949-1984
Ks. Bogusław Czarny 1985-2008
Ks. Cezary Dulka 2008- i obecnie

NABOŻEŃSTWA

NABOŻEŃSTWA W NIEDZIELE

  • W niedziele o godz. 15:00 Nieszpory lub Nabożeństwo okresowe.

NABOŻEŃSTWA W TYGODNIU

  • Wtorek – Modlitwa do św. Antoniego po Mszy św. rannej i wieczornej,
  • Środa – Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy po Mszy św. wieczornej,
  • Piątek – Nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego po Mszy św. wieczornej,
  • I czwartek miesiąca – godz. 17:00 (16:00 czas zimowy) Godzina Święta,
  • I piątek miesiąca – Nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa po Mszy św. rannej
    i wieczornej,
  • I sobota miesiąca – Nabożeństwo do Niepokalanego Serca N.M.P. po Mszy św. rannej.

KSIĘŻA

ks. kanonik CEZARY DULKA

Posługuje w Bestwinie od 2007r.

Proboszcz bestwińskiej parafii od 2008r.

Święcenia: 1991r.

ks. ADAM WANDZEL

Wikariusz od 2020r.

Święcenia: 2016r.

.

ks. MATEUSZ TOMASZEK

Wikariusz od 2023r.

Święcenia: 2017r.

.

RADA PARAFIALNA

W 2016 roku z rozporządzenia JE bp ordynariusza Romana Pindla została utworzona Parafialna Rada Duszpasterska. Stanowi ona ciało doradcze, którego celem jest świadczenie pomocy proboszczowi jako własnemu pasterzowi parafii w prowadzeniu działalności duszpasterskiej na terenie parafii.

CZŁONKOWIE RADY PARAFIALNEJ:

Z URZĘDU:
ks. prob. Cezary Dulka,
ks. Szymon Czauderna,
ks. Mariusz Chwedczuk,
Dorota Surowiak,
Marek Moczek.

Z NOMINACJI:
Władysław Adamus,
Franciszek Owczarz,
Dorota Placuch,
Tomasz Wójtowicz,
Eryk Wójcicki.

Z WYBORU:
Małgorzata Łukoś,
Alicja Mynarska,
Sebastian Pyka,
Anna Poniewierska,
Bogdan Tracz,
Andrzej Wojtyła,
Jan Wróbel.

ORGANY

STARE ORGANY

Stare organy w Bestwinie zostały wybudowane w roku 1844. Posiadały 16 głosów rozmieszczonych w dwóch manuałach i pedale, oraz mechaniczną trakturę stołu gry i rejestrów. Poprzez wiele lat zaniedbania zostały one doprowadzone do stanu opłakanego. Dla przykładu piszczałki Subbasu 16′ były w ogromnym stopniu uszkodzone poprzez korniki. Podczas jednego z ostatnich remontów został usunięty nawet łącznik II / I oraz głos 8′ (przez co w II manuale były najmniejsze 4′). Ostatnia z napraw została wykonana w 2000 roku przez firmę Krzysztofa Jakubowskiego, jednak mimo tego stare organy w Bestwinie nie nadawały się do akompaniowania liturgii.

Ich ostateczna dyspozycja przedstawiała się następująco:

Pedał: Subbas 16′, Violonbas 8′, Chorałbas 4′.
Manuał I: Salicet 8′, Szpickwinta 2 2/3′, Gemshorn 8′, Mikstura 4x, Gedakt 4′, Oktawa 2′, Bordun 8′, Oktawa 4′, Pryncypał 8′.
Manuał II (Positiv): Kwinta 1 1/3′, Piccolo 2′, Pryncypał 4′, Flet kryty 4′.

NOWE ORGANY

Wiosną 2010 roku Bestwińska parafia otrzymała 12 głosowe organy (11 głosów rzeczywistych) pochodzące z kaplicy seminaryjnej w diecezji Passau. Posiadały one trakturę elektropneumatyczną, dwa manuały i zostały wybudowane w 1956 roku. Postanowiono, że będą one częścią większego instrumentu, który powstanie z połączenia głosów nadających się do użytkowania z organów starych i głosów nowych. Za budowę odpowiadała firma Andrzeja Guziaka z Zakopanego. W starych organach trakturę mechaniczną zastąpiono elektromagnesami i połączono ją z elektropneumatyczną. Dodatkowo zakupiono 3 manuałowy kontuar pochodzący z instrumentu wybudowanego przez firmę Walckera w 1954 roku. Stworzone zostało połączenie między dwoma częściami prospektu, gdzie w tyle szafy umieszczone zostały głosy Schwellwerku zamykane żaluzją. Mimo dużej szafy organowej kilkanaście piszczałek sekcji pedałowej umieszczono poza prospektem i estetycznie obudowano. Organy posiadają 29 głosów, w tym 3 językowe. Uroczyste poświęcenie organów odbyło się 30 maja 2010 r. przez ks. dr hab. Roberta Tyrałę. W tym samym dniu koncert inauguracyjny zagrał na nich budowniczy p. Andrzej Guziak.

Dyspozycja organów:

Pedał: Pryncypał 16, Subbas 16′, Oktawbas 8′, Cello 8′, Chorałbas 4′, Fagot 16′.
Manuał I (Hauptwerk): Pryncypał 8′, Gemshorn 8′, Gamba 8′, Oktawa 4′, Gedakt 4′, Kwinta 2 2/3′, Oktawa 2′, Mixtura 3x, Trąbka 8′ (hiszpańska).
Manuał II (
Schwellwerk): Pryncypał smyczkowy 8′, Gedakt 8′, Salicet 8′, Nachthorn 4′, Pryncypał 2′, Tercja 1 3/5′, Mixtura 4x, Cymbel 3x, Obój 8′, Tremolo II.
Manuał III (Positiv): 
Flet Major 8′, Prestant 4′, Flet Minor 4′, Piccolo 2′, Kwinta 1 1/3′, Tremolo I-III.

ZABYTKOWY DZWON

W 2010 roku do naszej parafii, po 69 latach, powrócił zabytkowy, gotycki dzwon, który został zarekwirowany przez nazistów. Ważący około 600 kg „Król Chwały” ocalał jako jeden z niewielu przed przetopieniem go w Hamburgu. Cała Bestwina cieszy się z powrotu dzwonu, który pochodzi z 1504 roku.